Prace licencjackie to element systemu bolońskiego

System boloński to nic innego, jak ujednolicony obecnie w 40 krajach system studiowania - początkowo umowa podpisana został prze z29 państw europejskich w 1999 roku jako Deklaracja Bolońska. System ten sprawia, że system studiowania w tych krajach ma być ujednolicony, co przekłada się na studia licencjackie i inżynierskie, traktowane jako pierwszy etap studiów, następnie są studia magisterskie. Do systemu w roku 2003 włączono również studia doktoranckie.

System Boloński ma wiele zalet, na pierwszy rzut oka wydawałoby się mało istotnych. Otóż, system zakłada porównywalność dyplomów, czyli studenci z krajów, które podpisały Deklarację Bolońską, mają większe możliwości przenieść soje studiowanie do wybranego kraju - mogą korzystać z istniejących programów Socrates- Erasmus, a także zupełnie prywatnie. Już dziś wiele osób wybiera zagraniczne studia ze względu na język, na istnienie gdzieś za granicą kierunków, których nie ma w kraju.

Trzeba podkreślić, że System Boloński umożliwia zakończenie edukacji nawet na pierwszym stopniu kształcenia i podjęcia pracy, po napisaniu pracy licencjackiej.Daje możliwość przejścia na II stopnień po jakimś czasie i to zarówno w systemie dziennym, jak i zaocznym. Teoretycznie system ten nie zmienia wiele w kształceniu. W Polsce najczęściej studia magisterskie trwały 5 lat, więc system ten niewiele zmienia, jeśli chodzi o czas kształcenia, ale daje więcej możliwości.

Jednolite 5 letnie studia musiały trwać ten wspomniany czas, przerwanie ich nie dawało żadnych uprawnień. Teraz, gdy student z jakiś powodów nie może długo studiować, to po trzech latach ma licencjat, jak napisze prace licencjacką oczywiście, i to mu daje uprawnienia do wykonywania zawodu i nie jest już człowiekiem ze średnim wykształceniem, ale ma półwyższe studia, które w każdym momencie można kontynuować i zakończyć magisterką. Prace licencjackie i magisterskie to też efekt tego systemu.